شبکه نور راهی برای گمراه شدن

قرآن-اهل بیت(ع) = گمراهی

شبکه نور راهی برای گمراه شدن

قرآن-اهل بیت(ع) = گمراهی

مناجات خدا با موسی بن عمران

مناجات خدا عز و جل با موسى بن عمران‏
اى موسى در دنیا آرزو دراز مکن تا دلت سخت گردد، سخت دل از من بدور است، دلت را با ترس بکش، جامه کهنه و خرم دل باش، بر مردم زمین نهان باش و میان اهل آسمان شناخته شو، و چون گریزان از دشمن بدرگاهم شیون کن و براى این از من کمک خواه که خوب کمک‏کاریم.
اى موسى من فوق بنده‏هایم و بنده‏ها زیردست منند و همه در برابرم زبونند، خود را بر خود متهم دان و فرزندت را هم بر دینت امین مدان جز اینکه چون خودت خوبان را دوست دارد.
اى موسى تنت را بشوى و غسل کن و ببنده‏هاى خوب من نزدیک شو.
اى موسى پیش نماز آنان باش، و در هر چه مرافعه دارند طبق قانون میان آنها بحق قضاوت کن‏
                        تحف العقول-ترجمه کمره‏اى، متن، ص: 522
که من قانون را فرو فرستادم تا حکم روشن و برهان تابان باشد و نورى که بدان چه در اولین بوده و بهر آنچه در آخرین خواهد بود گویا است. اى موسى بتو سفارش کنم مهر ورز و مهربان در باره زاده بتول عیسى بن مریم که داراى الاغ و کلاه بلند و زیت و زیتون و محرابست و پس از وى بصاحب آن شتر سرخ مو که طیب و طاهر و مطهر است نمونه او در کتاب تو اینست که او با ایمانست و بر همه کتب تسلط یابد و اینکه راکع و ساجد و راغب و راهب است رفیقانش مستمندانند و دیگر قوم انصار او شوند و در زمان او سختى و زمین لرزه‏ها و کشتار باشد نامش احمد است و محمد امین از بقایاى پیمبران نخست است بهمه کتب تصدیق دارد و همه رسولان را باور کند امتش مرحومه و با برکتند و ساعتهاى معینى دارند که براى نمازها اذان گویند او را تصدیق کن که برادر تو است.
اى موسى راستش او امین من است و بنده راستگوى مبارکى است بهر چه دست گذارد بدان برکت میدهیم همچنین است در علم من و همچنینش آفریدم بدو هنگامه را برگشایم و بامتش کلیدهاى دنیا را بپایان رسانم، بستمکاران بنى اسرائیل بفرما نامش را محو نکنند و ترک یارى او ننمایند و راستى که ترک‏کننده‏اند، دوستیش نزد من حسنه ایست و من با اویم و من از حزب اویم و او از حزب منست و حزب من همان پیروزانند.
اى موسى تو بنده منى و من معبود توام حقیر فقیر را خوار مشمار و رشگ بتوانگر مبر، در نزد یادآورى خاشع باش و هنگام بردن نامم برحمتم چشم دار، لذت تورات را با آواز خاشع حزین بمن بشنوان، هنگام یادم آسوده دل باش، و مرا بپرست و بمن شرک میاور، راستى که من سیدى بزرگم،
                        تحف العقول-ترجمه کمره‏اى، متن، ص: 523
راستى منت از نطفة از آبى پست آفریدم، از گلى که از زمین زبون درهم آمیخته است پس انسانى شد و من او را آفریده‏اى ساختم، مبارک باد ذات من و مقدس باد صنع من، نیست بمانندم چیزى و منم زنده و پاینده‏اى که نیست نشوم. اى موسى گاهى که مرا بخوانى خائف و نگران و ترسان باش، و چون با من راز گوئى با ترس و از دلى هراسان بگو و با توراتم در روزگار و زندگانى زنده بزى، و بنادانها سپاسهایم را بیاموز و نعمتهاى نهان و عیانم را یادآورى کن و بگو در این گمراهى که اندرند ادامه ندهند زیرا گرفتنم ایشان را سخت باشد.
اى موسى اگر رشته‏ات از من برید برشته دیگرى نپیوندد، مرا بپرست، و چون بنده‏اى کوچک برابر من بایست خود را نکوهش کن که بنکوهش سزاوارتر ست و بوسیله کتابم ببنى اسرائیل گردنفرازى مکن همین براى دل تو که روشن است پندآموز بس است، و آن سخن پروردگار جهانیان جل تعالى است.
اى موسى هر زمانى مرا بخوانى بیابى که من بزودى هر چه کردى بیامرزم، آسمان از ترس من تسبیحم گوید و فرشته‏ها از هراسم نگرانند، زمین بطمع رحمتم تسبیحم کند، و همه آفریده‏هایم مرا بزبونى تسبیح گویند، سپس بر تو باد بنماز که آن در نزدم مقامى دارد، و از براى آن در پیش من عهدى محکم است، و زکاة تقرب را از مال حلال و گندم حلالت بر آن بپیوند زیرا من نپذیرم جز حلال را که براى من باشد و بدان مقرون کن صله رحم را که منم بخشاینده و مهربان، رحم را من از فضل و رحمت خود آفریدم تا بنده‏ها بدان بهمدیگر مهربان باشند و براى آنها در نزد من سلطنتى است در رستاخیز آخرت، و منم که هر کسش ببرد او را ببرم و هر کسش پیوند کند باو پیوندم، و چنین کنم بهر که امرم‏
                        تحف العقول-ترجمه کمره‏اى، متن، ص: 524
را ضایع کند. اى موسى سائلى را که نزدت آید گرامى دار یا بخوشى جواب گو یا اندکى باو بده که بسا جز انس و جان نزد تو آیند تا تو را بیازمایند که چه کنى با آنچه‏ات عطا کرده‏ام و مواسات در آنچه منت دادم چگونه است، بزارى برایم خاشع باش، و با زمزمه کتاب آوازم ده، و بدان که منت میخوانم چنانچه آقا بنده‏اش را، تا بشرف مقامات برسى، و این از بخشش منست بر تو و بر پدران گذشته‏ات.
اى موسى در هیچ حالم فراموش مکن و بفزونى مال دنیا شاد مباش زیرا فراموش کردن من دلها را سخت کند، و بهمراه فراوانى مال فراوانى گناهانست، زمین مطیع است (آسمان مطیع است) و دریاها سر بفرمانند، هر که نافرمانیم کند بدبخت است منم بخشاینده (مهربان) بخشاینده هر زمان، آورنده سختى پس از فراوانى و فراوانى پس از سختى، و آورنده پادشاهانى در پى پادشاهانى و ملکم دائم است و قائم و بى‏زوال، و چیزى بر من نهان نیست نه در زمین و نه در آسمان و چگونه چیزى بر من نهانست که آغازش از آن من است و چگونه نیست همت تو متوجه آنچه که نزد من است و بناچار بمن بازمى‏گردد.
اى موسى مرا پناه خود گیر و گنجینه کارهاى خوبت نزد من نه، از من بترس و از دیگرى مترس، بازگشت بسوى منست.
اى موسى در توبه شتاب و گنه را پس انداز، و در نماز برابر من آرامى کن و بجز من امیدوار نباش، مرا سپر سختیها گیر و دژ امور ناگوار مهم.
                        تحف العقول-ترجمه کمره‏اى، متن، ص: 525
اى موسى در کار خیر با اهل خیر رقابت کن زیرا خیر چون نامش خوبست و بدى را بهر فریب خورده واگذار. اى موسى زبانت را در پس دلت نه تا سالم مانى و در شب و روز بسیار یادم کن تا غنیمت برى و دنبال خطاها مرو تا پشیمان شوى زیرا موعد خطاها دوزخ است.
اى موسى با کسانى که از گنه پرهیزند شیرین سخنى کن و همنشین آنها باش و آنان را رفیقان یک رنگ خودشناس و با آنها بکوش تا با تو بکوشند.
اى موسى هر آنچه براى من شود اندکش بسیار است، و هر چه براى دیگرى شود بسیارش اندک، راستى که بهترین روزهاى عمر تو آنست که در پیش دارى بنگر چه روزیست براى جواب در آن آماده باش، براستى که باز داشت شوى و باز پرسى گردى، پند خود را از روزگار و اهل آن برگیر زیرا روزگار هر چه دراز باشد کوتاهست (چون میگذرد) و کوتاه آنهم دراز است (چون فرصتى است براى عمل پاینده) هر چیزى فانیست پس چنان کار کن که گویا ثواب عملت را بچشم مى‏بینى تا بناچار در آخرت طمع بیشترى داشته باشى زیرا آنچه از دنیا مانده بمانند همانست که گذشته هر که عملى کند باید از روى بینش و نمونه باشد. اى پسر عمران براى خود خیراندیشى کن شاید فردا که روز بازپرسى است کامجو شوى، آنجا است که بیهوده‏کاران زیانمندند.
اى موسى بترک دنیا دل خوش کن و از آن کناره کن که از آن تو نیست و از آنش نیستى، تو را چه بخانه ستمکاران مگر اینکه کردار خیرى در آن کند که براى او بهترین خانه باشد.
اى موسى دنیا و اهلش بلاى یک دیگرند، و هر کدام براى دیگرى خود آرائى کنند، براى مؤمن‏
                        تحف العقول-ترجمه کمره‏اى، متن، ص: 526
همان چهره آخرت دلربا است و بى‏سستى بدان مینگرد، خواست آخرت میان او و لذت زندگانى فاصله است و او را بسحرخیزى کشاند چون شترسوارى که بدنبال هدفى پویا است، روز را غمنده شب کند و شب هم اندوهناک باشد خوشا بر او، هلا اگر پرده عقب رود چه شادمانى بچشم بیند. اى موسى چون دیدى توانگرى بتو رو آورد بگو گناهیست که کیفرش شتافته، و هر گاه دیدى بینوائى آید بگو خوشا بشعار خوبان، زورگو و ستمکار مباش و همنشین ستمکاران مشو.
اى موسى عمر نباشد اگر چه دراز هم باشد آنکه پایانش نکوهش باشد، و آنچه از تو دریغ شود زیانت نرساند اگر خوش سرانجام باشد.
اى موسى کتاب سرانجام تو را صریح گفته پس چگونه با این دیده‏ها بخواب میروى؟ یا چگونه مردمى لذت زندگى چشند اگر بغفلت عمیقى اندر نباشند، و بشهوات پیاپى گرفتار نگردند؟ و صدیقان از کمتر از آن هم بیتابى دارند. اى موسى ببنده‏هایم بفرما بهر وضعى هستند مرا بخوانند پس از آنکه اعتراف کنند من ارحم الراحمین هستم، بیچاره‏ها را پاسخ دهم و از بدى برهانم، و زمانه را دیگرگون کنم، و فراوانى و ارزانى آورم، و اندک را قدردانى کنم، و در برابر بسیار ثواب دهم و فقیر را توانگر سازم، منم دائم عزیز توانا، هر خطاکارى بتو گرائید و پناهنده شد باو بگو أهلا و سهلا، در آستانه وسیع و خوشى آمدى، در آستانه پروردگار جهانیان فرود شدى، برایشان آمرزش خواه و بمانند یکى از آنها باش، و بوسیله فضلى که من بتو دادم بر آنها گردنفرازى مکن، و بآنها بگو باید از فضل و رحمت من بخواهند که جز من کسى فضل‏
                        تحف العقول-ترجمه کمره‏اى، متن، ص: 527
و رحمت ندارد، منم صاحب فضل بزرگ پناه خطاکاران و همنشین بیچارگان و آمرزشجوى گنهکاران، تو نسبت بمن در جاى پسندیده‏اى هستى، تو با دلى پاک و زبانى راستگو مرا بخوان و چنانت که فرمودم باش و بدان چه از خودت نیست بر بنده‏هایم گردنفرازى مکن بمن نزدیک شود که من بتو نزدیکم، من از تو چیزى نخواهم که سنگینى و حملش تو را بیازارد، همانا از تو خواهم که مرا بخوانى و من تو را اجابت کنم، و از من بخواهى بتو بدهم، و بمن تقرب جوئى بدان چه در حقیقت از خود من گرفتى و کمال تنزیلش بر منست. اى موسى بزمین بنگر که بزودى گورت باشد، و دیده بآسمان بردار که بالاى سر تو است و در آن ملک بزرگى است و تا در دنیائى بر خود گریه کن و از نابودى و مهلکه‏ها بترس و زیور و شکوفانى دنیایت فریب ندهد، بستم خشنود مباش و ستمگر مباش زیرا من در کمین ستمکارم تا داد ستم رسیده را از او بستانم.
اى موسى راستى مزد حسنه ده برابر است و سزاى یک سیئه نابودیست، بمن شرک میاور، روا نیست برایت که بمن شرک آورى نزدیک باش و محکم باش و بمانند شیفته بدان چه نزد من است مرا بخوان. آنکه از آنچه بد کرده پشیمانست زیرا روشنى روز سیاهى شب را ببرد و همچنان حسنه سیئه را محو سازد، و تاریکى شب تابش روز را نابود کند و همچنان سیئه بر حسنه تازد و آن را سیاه کند.
__________________________________________________
1- در این مناجات و مناجات بعد آنچه در مذمت و ترک دنیا آمده ظاهرش با تعالیم قرآن کریم وفق نمیدهد. قرآن هیچ کجا دنیا را فی حد نفسه مذمت ننموده بلکه تنها دنیا را غایت آمال و منتهاى آرزو و هدف قرار دادن مذمت نموده و محبت بعض دنیا یعنى محبت زن و فرزند را هم از آیات حکمت خود شمرده «خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً ... وَ جَعَلَ بَیْنَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً» «أَ رَضِیتُمْ بِالْحَیاةِ الدُّنْیا مِنَ الْآخِرَةِ» «إِنَّ الَّذِینَ لا یَرْجُونَ لِقاءَنا وَ رَضُوا بِالْحَیاةِ الدُّنْیا». لذا مراد دنیاى حرام است (مصحح)

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد