استدلالهاى عقلانى بر امامت امیر المؤمنین على علیه السّلام
1. امام باید معصوم باشد و جز على علیه السّلام به اجماع، هیچ کس معصوم نیست پس او امام است.
2. شرط امام بودن آن است که پیشتر مرتکب گناهى نشده باشد و مشایخ، پیش از اسلام بت مىپرستیدند پس امام نیستند و چون فرض ثالثى در میان نیست، على علیه السّلام امام است.
3. امام باید مورد نص قرار گرفته باشد و جز على علیه السّلام نصى براى آن سه نفر وجود ندارد.
4. امام باید از رعیت خود برتر باشد و جز على علیه السّلام کسى چنین نیست، پس او امام است.
5. امامت ریاست عامه است و تنها به زهد، علم، عبادت، شجاعت و ایمان، شخص سزاوار آن مىگردد. خواهد آمد که على علیه السّلام گرد آورنده این صفات به کاملترین صورت است و هیچ کس چون او نیست پس او امام است.